Łopuszno
Wilkoński August herbu Odrowąż w Łopusznie
Odkrycia to nierozłączna część poszukiwań genealogicznych.
Był jesienny, listopadowy dzień…grupa pań ze Stowarzyszenia Kobiet Łopuszna wybrała się na miejscowy cmentarz…..
Myślę, że wszyscy prawie wszyscy mieszkańcy okolicy Łopuszna widzieli na cmentarzu charakterystyczny grobowiec mający obecnie ponad 100 lat. W okolicy mówiło się, że jest to grobowiec hrabiego Wilkońskiego. Niewiele jednak osób potrafiło powiedzieć coś wiecej.
Panie ze lokalnego stowarzyszenia postanowiły to zmienić.
Rozpoczęły od uporządkowania grobowca. Wyryte litery na płycie zasłaniał mech. Kiedy już udało się je odsłonić łatwiej było odczytać napis.
GROBOWIEC ODROWĄŻ WILKOŃSKICH
AUGUSTOWI II
DROGIEMU MĘŻOWI I UKOCHANEMU SYNOWI TĘ PRZYSTAŃ WIECZNEGO SPOCZYNKU WZNOSZĄ ZŁAMANA BÓLEM ZONA I NIEUTULENI W ŻALU RODZICE.NIEZBADANE WYROKI TWOJE PANIE CZY DLATEGO NAS TAK PRÓBUJESZ BO ZA MĘKĘ ŻYCIA NIEBO NAM GOTUJESZ. 1919 R



Ten sam grobowiec sfotografowałam podczas mojego pobytu w Łopusznie w roku 2015

Pani Stanisława Młynarska, jedna z Pań z lokalnego Stowarzyszenia Kobiet Łopuszna, zwróciła się do mnie o pomoc w celu ustaleniu dodatkowych wiadomości o Auguście Wilkońskim i jego rodzinie.
W trakcie poszukiwań udało się ustalić kilka faktów z życia Augusta i jego krewnych.
August II Wilkoński herbu Odrowąż urodził się około 1865-1870 roku (akt urodzenia w takcie poszukiwań).
(rodzice Augusta)
Z małżonków Bolesława Wilkońskiego herbu Odroważ (zgon pomiędzy 1919a 1929)i Bogusława Zofia Więckowska herb rodowy Prus I.
(rodzeństwo)
Zygmunt Wilkoński (1862-1920) i Józef Marek Aureliusz Wilkoński (1873-1926)
Matka Augusta Wilkońskiego pochowanego w Łopusznie, wymieniona również w sentencji na grobowcu to wcześniej wspomniana Bogusława Zofia Więckowska herb rodowy Prus I. To ona przeżyła męża, i wszystkich trzech synów. Zofia z Więckowskich Wilkońska zmała w Warszawie w wieku 91 lat w 1929 roku i jest pochowana na cmentarzu Powązkowskim.
nekrolog

(dziadkowie Augusta )
Florian Jan Nepomucen Wilkoński herbu Odrowąż i Praksenda Suleżyńska herbu Junosza
(pradziadkowie Augusta )
Franciszek Wilkoński herbu Odroważ i Marianna Borzęcka herbu Półkoziec
Słynni krewni Augusta Wilkońskiego herbu Odroważ to: imiennik, brat dziadka Augusta Wilkońskiego pochowanego w Łopusznie
August Wilkoński urodzony 1805 roku i zmały w 1865
brał udział w Powstaniu Listopadowym, prozaik, satyryk i krytyk literacki
August wyżej wymieniony to syn Franciszka Wilkońskiego herbu Odroważ i Marianny Borzęckiej herbu Półkoziec , a brat rodzony Floriana Wilkońskiego .
kolejny słynny krewny to Zygmunt Nepomucen Wilkoński herbu Odrowąż urodzony 1832, założyciel uzdowiska Solanki Inowrocław , zmarł w roku 1880 w miejscowości Rąbinek dziś część Inowrocławia. (moje miasto rodzinne)
aktualizacja 23/11/2010
Dzięki wsparciu Pana kierownika USC gminy Łopuszno udało się ustalić dokładną datę zgonu Augusta Wilkońskiego

W metryce zgonu zapisano:
147. Korczyn
Działo się we wsi Łopusznie dnia piętnastego lipca tysiąć dziewięćset dziewiętnestego o godzinie pierwszej po południu. Stawił się Józef Łuszczyński lat czterdzieści karbowyi Jan Prokop lat trzydzieści jeden obaj rolnicy w Korczynie zamieszkali, oświadczyli iż dnia szóstego lipca roku bieżącego trzeciej po południu.umarł w Korczynie August Wilkoński lat czterdzieści trzy mający dzierżawca folwarku Korczyna syn Bolesława i Bogusławy z Więckowskich małżonków Wilkońskich pozostawiwszy po sobie owdowiąłą żonę Teofilę z Jobkiewiczów, po nacznym sprawdzeniu zejścia Augusta Wilkońskiego akt ten stawiąjącym nieumiejącym pisać przeczytany przez Nas proboszcza podpisany został
Plany na kolejne odkrycia to odszukanie:
-zgon Augusta Wilkońskiego w Łopusznie
-ustalenie kim była Cecylia , według Minakowskiego żoną była Teofila nieznanego nazwiska
– ustalenie jak długo August mieszkał w Łopusznie.
Czy przebywał w pałacu Dobieckich ?
Może uda się odnaleźć zdjęcia Augusta z pobytu w Łopusznie..
C.D.N ..
autor wpisu Anna B.-M.
źródła:
zdjęcia udostępione przez Panie ze Stowarzyszenia Kobiet Łopuszna
Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego
Zygmunt Wilkonski -artykuł w nasze miasto Inowrocław https://inowroclaw.naszemiasto.pl/tag/zygmunt-wilkonski
Korpas, Polska- Ukraina
„Nie należy poszukiwać w życiu jakiegoś abstrakcyjnego sensu. Każdy człowiek ma swoje wyjątkowe powołanie czy misję, której celem jest wypełnienie konkretnego zadania. Nikt nas w tym nie wyręczy ani nie zastąpi, tak jak nie dostaniemy szansy, aby drugi raz przeżyć swoje życie. A zatem każdy z nas ma do wykonania wyjątkowe zadanie, tak jak wyjątkowa jest okazja, aby je wykonać.”
… Viktor E. Frankl, Człowiek w poszukiwaniu sensu
Dla niektórych osób, takim zadaniem jest poszukiwanie i łączenie……przeszłości z teraźniejszością.
Poszukiwaniami informacji genealgicznych o rodzinie Korpasów zajmuję się od wielu lat. Konsekwentnie gromadzę dane, aby krok po kroku układać z nich obraz łączący w sobie różne gałęzie tego rodu.
1 czerwca 2020 roku zgłosili się do mnie potomkowie Anieli Wawrzoły z domu Korpas. Po przeczytaniu mojego postu, nawiązującego do Anieli córki Pawła Korpasa i Marianny z Bernatów, rodzina postanowiła podzielić się ze mną listem, który trafił do Polski w okolice Łopuszna w 1969 roku.
List został wysłany przez Wincentego Korpasa z miejscowości Fastów, obecnie leżącej na terenie Ukrainy.

Fastów, dnia 12 sierpnia 1969
Kochane dzieci !
Mego brata Pawła Korpasa. Gdy otrzymacie ten list, to napiszcie kto jest żywy z naszej rodziny. Czy jest Józef, który mieszkał w Kaliszu
Ja jestem zdrów, i mnie już w marcu przyszłego roku będzie 90 lat. Żona moja już zmarła w 1946 . Mam czworo dzieci, których fotografię Wam przesyłam. Nasz dom , który podzieliłem dzieciom Anieli, Kasi i Zosi, Stasio mój syn zbudował sobie dom niedaleko mnie. U Stasia jest syn Władek żonaty i córka Wanda zamężna. Mam już 2 prawnucząt.
Czy żyje ktoś z rodziny Zygałów w Lasocinie.

Czy żyje Antoś Zygała i Stasio.
Ja mieszkam przy córce Anieli, mam swój pokój, dostaję rentę 30 rubli.
Mam 5 uli pszczół, ale w tym roku korzyści z nich nie ma, bo padały deszcze i było zimno. Sad jest u mnie ładny, duży, rosną jabłonie, śliwki, gruszki. Ale już osłabłem i nie mam siły pracować w ogrodzie. Zięć mój , mąż Anieli zajmuje się sadem i domem.
Kończę list i czekam na Waszą odpowiedź.
Korpas Wincenty
Винсенти Корпас


List ten wywołał u mnie wiele emocji..
Najprawdopodobniej Wincenty nigdy nie otrzymał odpowiedzi na ten list.
Choć Wincenty mieszkał poza ziemią przodków, poza Polską, już bardzo wiele lat) to jego poprawność języka polskiego jest imponująca. Być może miał dostęp do literatury polskiej? A może tam gdzie mieszkał utworzyła się większa społeczność polska, kultywująca język i tradycje?
Wciąż do odkrycia jest bardzo wiele… c.d.n
Szczególne podziękowania potomkom Anieli Wawrzoły z domu Korpas za udostępnienie pamiątki rodzinnej, listy sprzed pół wieku.
autor wpisu:
Ania B.-M.
wcześniejsze wpisy :
Korpas i Ukraina
Migracje Polaków po I Wojnie Światowej na wschodnie tereny Polski były częstym zjawiskiem.
Część osadników dostawała ziemie na Wołyniu za zasługi w walce o niepodległość. Inni, odwiedzając tamte regiony byli nimi zauroczeni na tyle, że zapragneli się tam właśnie osiedlić. Z ziemi kieleckiej również ludność emigrowała na Kresy Wschodnie. Jedną z takich rodzin byli Korpasowie.
Rodzina Korpasów była związana z moimi Bernatami już kilka pokoleń wstecz. Na przełomie wieków XIX i XX Korpasowie mieszkali we wsi Grabownica.
Pierwszy mój post o rodzinie Korpasów powstał w końcu 2015 roku. Nazwałam go Ponad granicami -Korpas . We wpisie tym umieściłam informacje przekazane mi głównie przez moją babcie, która przez prawie 30 lat mieszkała w bliskim sąsiedztwie Korpasów. Na początku we wsi Grabownica/ Łopuszno/świętokrzykie, a następnie w Komaszycach koło Inowrocławia.W pierwszym poście na temat nazwiska Korpas wypisałam również wiadomości, jakie znalazłam o nazwisku Korpas na ukraińskich stronach internetowych.
Część rodziny Korpasów w Polsce odwiedziła krewnych w Ratnie w latach 70 tych. W kolejnych latach kontakt się urwał.
Kilka dni temu poprzez moją stronę skontaktował się ze mną Павел Корпас / Paweł Korpas, który mieszka w mieście Ratno na Wołyniu. Przeczytał on mój wpis zorientował się, że Korpasowie, o których mowa w poście są najprawdopodobniej z nim spokrewnieni.
Korespondencję prowadziliśmy na przemian w języku rosyjskim i ukraińskim, niestety ten ostatni tudniej mi zrozumieć.
Głównym moim celem było ustalenie informacji o rodzinie Korpasów, która została zabita na Wołyniu w czasie wojny.
Jednak poza szczątkowymi opowiadaniami rodziny nic więcej nie wiedziałam.
Paweł Korpas / Павел Корпас z Ratna przypomniał sobie, że kilka lat temu czytał artykuł w tamtejszej gazecie o rodzinie Korpasów zabitej w Wólce Szczytyńskiej ( uk. Щитинська Воля).
Obecnie miejsce to leży tuż przy granicy z Białorusią około 60 km . od Ratna.
Ja starałam się szukać innych śladów Korpasów, które mogły się zachować w księgach metrykalnych lub spisach.
Wólka Szczytyńska w latach 1918-1945 leżała w obrębie II Rzeczypospolitej.
Przynależała do gminy wiejskiej Lelików, w powiecie kobryńskim, województwa poleskiego. Do II WŚ w obrębie wsi leżały chutory Niwki i Zakupki.
Wieś Wólka Szczytyńska należała do parafii Wielka Głusza od 1927roku, wcześniej była to parafia Kamień Koszyrski.
W czasie kiedy szukałam informacji poprzez internet, Paweł Korpas skontaktował się z redakcją i wspólnymi siłami udało się odnaleźć gazetę z artykułem o Korpasach zamordowanych przez banderowców w Wólce Szczytyńskiej.
Ja skontaktowałam się natomiast z innymi Korpasami jacy byli wymienieni w spisach jakie kilka lat temu znalazłam na ukraińskich stronach internetowych. Byli to, jak wynikało z korespondencji, potomkowie Wincentego Korpasa jaki na początku XX wieku osiedlił się w miejscowości Fastiv / Фастів , Kyivs’ka oblast. Ukraina.
Kilka lat temu, układałam na podstawie materiałów przechowywanym w Archiwum Państwowym Kielce, a także na podstawie ksiąg dostępnych na familysearch rodówód Korpasów.
Z zebranych informacji odszukanych kilka lat temu i tych obecnie znalezionych wynikało, że Korpas Wincenty (zwany Witold) zamordowany w Wólce Szczytyńskiej, jak i dziadek Pawła Korpasa z Ratna, a także potomkowie innego Wincentego Korpasa mieszkający miejscowości Fastiv, są ze sobą blisko spokrewnieni. Wszyscy wywodzą się z Lasocina w parafii Mnin, gmina Oleszno, a wcześniej wieś Majkowic w parafii Ręczno.
Jak wynika z drzewa genealogicznego jakie stworzyłam, w połowie wieku XIX we wsi Lasocin mieszkało małżeństwo Kacper Korpas i Marianna Zygała.
Urodziło im się sześcioro dzieci, 5 synów i jedna córka:
Kolejno rodzili się:
- Paweł Korpas ur. 6. 01. 1870 Lasocin -1942 Grabownica /Kielce(?)
- Józef Korpas 10.03.1872 Lasocin (żył w okolicach Kalisza ?)
- Wincenty Korpas 3.03.1874-16.03.1875 Lasocin
- Julianna Korpas 19.02.1876-06.12.1879 Lasocin
- Jan Korpas 20.10.1878 zmarł jako dziecko Lasocin
- Wincenty Korpas 19.03.1880 Lasocin -2.12.1974 Fastiv Фастів , Kyivs’ka oblast.
- Stanisław Korpas 28.04.1883 Lasocin
Potomkowie Pawła zamieszkali w różnych częściach Polski oraz Ukrainy. To właśnie syn i wnuczka Pawła zostali zamordowani przez banderowców.
Wincenty Korpas urodzony w roku 1880 zamieszkał na Ukrainie, tam rodzili się jego potomkowie. Jeden z nich we wspomnieniach z młodości opisywał pracę razem z młodym Karolem Wojtyłą…….. .
Dalszy ciąg nastąpi….
Русский язык
Очень часто происходило миграция поляков после I WŚ на восточные территории Polski Польши.
Некоторые из поселенцев получили земли в Волыни за свои заслуги в борьбе за независимость. Другие, посетившие эти регионы, были настолько увлечены им, что поселились там. Население города Kielce Кельце также эмигрировало в Kresach Wschodnich . Корпас был одной из этих семей.
Семья Корпаc Korpas была связана с моим Bernatami несколько поколений назад. На рубеже XIX и XX веков Корпac Korpasowie жили в деревне Грабовница Grabownica.
Мой первый пост о семье Корпас / Korpas был сделан в конце 2015 года. Я назвал это Ponad granicami -Korpas . В этой записи я поместил информацию,предоставленную мне в основном моей бабушкой, которая почти 30 лет жила в непосредственной близости от Корпуса. В начале, в деревне Грабовница / Grabownic /Łopuszno / świętokrzyskie, а затем в Комасцисе /Komaszyce недалеко от / Inowrocław. В первом посте про имя Korpas я также записал информацию, которую я нашел о названии Korpas на украинских интернет.
Часть семьи Корпаc Korpas в Польше Polsce посетила родственников в Ратне Ratno в 1970-х годах. В последующие годы контакт прекратился.
Несколько дней назад, через мой сайт, с нами связался Павел Корпас / Paweł Korpas, который живет в городе Ratno в Wołyń. Он прочитал мою запись и понял, что Корпсоны, упомянутые в сообщении, скорее всего связаны с ним.
Мы проводили переписку на русском и украинском языках, но, к сожалению, последние меня очень понимали.
Моя главная цель состояла в том, чтобы найти информацию о семье Корпас, погибшей в Волыни во время войны.
Однако, кроме остаточных рассказов о семье, я больше ничего не знал.
Paweł Korpas / Павел Корпас с Ратной вспомнил, что несколько лет назад он прочитал статью в местной газете о семье Корпас, убитой в Вольке Шчитинской (uk Щитинська Воля).
В настоящее время это место находится недалеко от границы с Беларусью около 60 км. от Ратна.
Я попытался найти другие следы Корпы, которые могли храниться в книгах или переписках.
Wólka Szczytyńska в 1918-1945 годах вошла во Вторую Польскую Республику.
Он принадлежал к сельской коммуне Леливув, в Кобринском повяте и к Полесью воеводству. До Второй мировой войны в селе находились деревни Нивка и Кошики.
С 1927 года деревня Волька Щитыньска принадлежала к парафия Великой Глушья, ранее это был приход Камень Коширского.
В то время, когда я искал информацию через Интернет, Павел Корпас связался с редакцией и вместе сумел найти газету со статьей о «Корпасе», убитом бандеритами в Ульке Шчитинской.
Однако я связался с другими людьми Korpas, которые были перечислены в переписях, которые я нашлa на украинских интернетu несколько лет назад. Они, согласно переписке, были потомками Винценти Корпаc, которые в начале 20-го века поселились в деревне Фастов / Фастів Киевской области. Украина.
Несколько лет назад я организовал на основе материалов, хранящихся в Государственном архиве Кельце Kielce, а также на основе книг, доступных для семейных семей Корпас.
Собранная информация, найденная несколько лет назад, и те, которые были найдены в настоящее время, привели к тому, что Корпас Уинкенти (по имени Витольд) был убит в Вольке Шчитинской, а также дед Павел Корпа из Ратна, а потомки другого Винченти Корпа, живущего в Фастове, тесно связаны друг с другом. Все они происходят из Ласоцина Lasocinв приходе Мнина Mnin, в муниципалитет Олесно Oleszno, а также в деревню Майковице Majkowice в Ręczno приходе.
Согласно генеалогическому дереву, которое я создал, в середине девятнадцатого века супружеская пара Каппер Корпас Kacper Korpas и Марианна Зыгала Marianna Zygała жили в деревне Ласоцин Lasocin .
Они родили шестерых детей, пяти сыновей и одной дочери:
Затем они родились:
Родился
- Paweł Korpas Парас Корпас 6. 01. 1870 Lasocin -1942 Grabownica / Kielce
- Józef Korpas Юзеф Корпас 10/03/1872 Ласоцин
- Wincenty Korpas Wincenty Korpas 3.03.1874-16.03.1875 Ласоци
- Julianna Korpas Джулиана Корпас 19.02.1876-06.12.1879 Ласоцин
- Jan Korpas Ян Корпас умер 20 октября 1878 года как ребенок Ласоцина
- Wincenty Korpas Wincenty Korpas 19.03.1880 Ласоцин -2.12.1974 Фастов Фастів, Киевская область
- .Stanisław Korpas Станислав Корпас 28 апреля 1883 года Ласоцин
Потомки Павеля Pawła жили в разных частях Польши и на Украине. Это были сын и внучка Паула, которые были убиты бандеритами.
Винчентий Корпас, родившийся в 1880 году, поселился в Украине, где родились его потомки. Один из них в воспоминаниях своей юности описал работу вместе с молодым Каролем Войтылой ………
Следующая последовательность будет следовать ….
autor wpisu:
Ania Bernat-Mścisz
Żródła:
AP Kielce, zbiory rodzinne
Nie wyrażam zgody na kopiowanie tekstu bez podania źródła, linku do postu.
Zapraszam jednoszcześnie do dodawania komentarzy, do kontaktu, do udostępniania linków do tego oraz pozostałych postów na stronie.
Genealogia a cmentarze
Nie pamiętam kiedy po raz pierwszy zrobiłam zdjęcia na cmentarzu z myślą o tym, że będzie je można wykorzystać do dalszych poszukiwań genealogicznych.
Minęło od tego czasu kilka lat, uzbierało się również sporo zdjęć wykonanych w różnych częściach Polski.
Dzisiaj postanowiłam spisać wszystkie cmentarze jakie dotychczas sfotografowałam w jednym poście.
Zdjęcia z cmentarzy są naprawdę bardzo wartościowym źródłem wiedzy o przodkach.
Nie tylko daty urodzeń, zgonów, czasami nazwiska pamieńskie żeńskich linii, a prawdziwym skarbem mogą się okazać zdjęcia naszych przodków i krewnych na nagrobkach.
W połączeniu z aktami i innymi źródłami mogą nam przybliżyć jeszcze bardziej życie przodków.
Kiedy odwiedzam Polskę łacznie nie wiecej niż 2-3 tygodnie w roku czasu mam bardzo niewiele, ale zawsze staram się znależć kilka chwil również na zdjęcia z cementarzy.
Podróżująć po Polsce zaglądam często również na cmentarze, gdzie nie ma moich krewnych, również tam staram się fotografować mając nadzieje, że dzieki temu inne poszukujące osoby dotrą do swoich korzeni i będą mógly znależć potrzebne dla siebie informacje.
Lista cmentarzy na jakich wykonałam zdjęcia:
Polska
mazowieckie:
Jelonki parafia Św. Anny, gmina Ostrów Mazowiecka cmentarz parafialny tutaj
Jasienica parafia Św. Rocha cmentarz parafialny tutaj
kujawsko-pomorskie:
Inowrocław
cmentarz przy ulicy Libelta część należąca do parafii INMP / Ruina tutaj
cmentarz przy ulicy Marulewskiej tutaj
Liszkowo parafia św. Anny tutaj
Góra parafia św. Trójcy tutaj
pomorskie:
Brusy tutaj
świętokrzyskie:
Łopuszno parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego tutaj
Wierna /Wesoła parafia pw.Najświętszego Serca Jezusa tutaj
małopolskie:
Prandocin parafia Św. Jana Chrzciela tutaj
Miechów Bazylika Grobu Bożego w Miechowie , cmentarz parafialny zdjęcia tutaj
Ochotnica Górna tutaj
Klecza Dolna tutaj
łódzkie:
Skotniki parafia pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny tutaj
Ręczno parafia pw. św Stanisława B M tutaj
Przedbórz parafia Św. Aleksego tutaj
podkarpackie :
Bieliny parafia Św. Wojciecha tutaj
Groble parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa tutaj
Jeżowe parafia Narodzenia Najświętszej Marii Panny tutaj
Racławice parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika tutaj
Ulanów tutaj
Niemcy
Essen Borbeck tutaj
W podsumowaniu strony cmentarze cała Polska widać, że trochę się tych zdjęć nazbierało i to nawet pomimo bardzo ograniczonego czasu jaki mam zazwyczaj do wykorzystania w czasie pobytów w Polsce.
Łączna suma zdjęc na chwilę obecna to 7384
Zapraszam do komentarzy, kontaktu.
Autor:
Ania B.–M.
źródła:
Cmentarze Cała Polska
miejsce gdzie umieszczane są zdjecia z cmentarzy jakie wykonałam tutaj
mapa regionów poszukiwań połączona z nazwiskami tutaj
Indeksacja -sposób na odkrycia
Pierwsze moje indeksy…
Kilka lat temu było to w 2009 roku rok po moim pierwszym „wkroczeniu ” w genealogie.
Zamowiłam pierwsze spisy konkretnych roczników w AP Pułtusk z zamiarem wyszukania interesująych mnie nazwisk a w dalszej kolejności planowałam zamówić akta, które wytypowałam jako prawdopodobne.
W tym czasie ilość indeksów w genetece była jeszcze dość skromna, niewiele się zastanawiając skontaktowałam się z osobami zajmującymi się w tym czasie bazą geneteki i wyslałam to co miałam. Taki był początek mojej indeksacji . Oczywiście jako całkowity amator sama na własnych błędach uczyłam się jak indeksować , a głownie jak odczytywać tekst pisany ręcznie sprzed 100, 200, 300 i wiecej lat .. .Moim mentorką w tej dziedzinie była Beata Szajda, która już kilka lat wcześniej rozpoczęła swoje poszikiwania genealogiczne.
Lista osób jakie wolontaryjnie zajmują się indeksacją umieszczona jest na stronie genealodzy w zakładce -autorzy indeksów tutaj
Potrzeb jest bardzo dużo więc zachęcam wszystkich do włączenia się w akcję. Ten projekt jak i inne realizowane również w Polsce znacznie usprawnia poszukiwania.
Przez te kilka lat udało mi się włączyć w indeksację kilku parafii:
Chodów koło w małopolsce tutaj
Uniejów/małopolska tutaj
Czaple Wielkie /małoplska tutaj
Miechów/małopolska tutaj
Koniusza/małopolska tutaj
O poszukiwaniach w małopolsce możecie przeczytać tutaj tutaj
Jasienica / mazowieckie tutaj
Jelonki/ mazowieckie tutaj
Zaręby Kościelne/mazowieckie tutaj
Mazowieckie poszukiwania tutaj
Łopuszno/świętokrzyskie tutaj
Moje parafie w regionie świętokrzyskim tutaj
Rudnik nad Sanem/podkarpacie tutaj
Poszukiwania na podkarpaciu tutaj
Skotniki pow. piotrkowski/ łódzkie tutaj
Poszukiwania łódzkie tutaj
Mam nadzieje, że uda mi się wygospodarować czas na kolejne indeksacje.
Wszelkie podpowiedzi jak indeksować znajdziecie tutaj
Chętni do wsparcia indeksacji zawsze mile widziani.
Miło mi będzie przeczytać Waszą komentarz, czekam naWasze wiadomości.
Ania
Autor :
Ania B.M
Grabownica – czasy wojen i zaborów
Pierwsza wojna światowa spowodowała poważne szkody w Łopusznie. W pobliżu znajdowała się linia frontu austriackich, niemieckich i rosyjskich żołnierzy. Od trzeciego tygodnia grudnia 1914 aż do maja 1915 trwały walki o zdobycie terenów Łopuszna . Łopuszno stało się linią frontu 31 grudnia 1914 roku W lutym 1915 roku Łopuszno zostało niemal całkowicie spalone przez ogień artylerii.
Walki toczyły się także na terenie i w okolicy wsi Grabownica .Ludności tam mieszkającej nakazano opuscić swoje gospodarstwa .Jednak nie wszyscy chłopi zdecydowali się na to.Przywiazanie do ziemi przodków było tak silne ,że przezwyciężyło strach przed śmiercią.
Okruchy wspomnień przekazane przez potomka Wojciecha Wawrzoły
„Mój pradziadek Wojciech zginął w trakcie ostrzału artyleryjskiego ( prowadzonego przez wojska rosyjskie) w miejscowości Grabownica, dziadek nie był żołnierzem. Według rodzinnego przekazu Wojciech nie chciał opuścić swojej posesji, schronił się w stodole, w którą trafiła następnie kula armatnia. Zginął na miejscu . Nie można go było pochować na cmentarzu w Łopusznie, bo trwały walki pomiędzy wojskami austriacko-niemieckimi a rosyjskimi, więc mój pradziadek został pochowany w lesie, niedaleko swojej posesji, na końcu wsi Grabownica, przy skrzyżowaniu dróg ”
Wojciech Wawrzoła zginął -jak podano podczas złoszenia w USC 27 marca 1915 roku o godzinie 2 po południu -zgon zgłosili 5 marca Kozieł Jan lat 58 i Robak Kazimierz lat 46
w lesie tym został pochowany Wojciech Wawrzoła
A teraz cofnijmy się jeszcze dalej w przeszłość o kolejne 57 lat.
4 kwietnia 1858 we wsi Grabownica dom nr 34 urodził się Wojciech syn Andrzeja i Agnieszki z domu Mróz ,jego rodzicami chrzestnymi byli Jakub Bernat i Klara Kubiczowa (dopisek własny ..z domu Bernat)
spis Rodziny Wawrzołów (w aktach rosyjskich pisane nazwisko również w formie Wawrzeło ) spis Wawrzoła -Grabownica
spis wykonałam na podstawie dokumentów przechowywanych w AP Kielce
Rodzina Wawrzołów zamieszkująca w wieku XIX i XIX Grabownice wywodzi się z pobliskiego Małogoszcza. Przed 1800 rokiem można znależć ich ślady ,Najstarszy ustalony na podstawie akt członek tego rodu to Paweł urodzony ok 1760 we wsi Cieśle .
Co pozostało po czasach walk :
W trakcie walk podczas I wojny Światowej zginęło 198 żołnierzy Armii Niemieckiej ,oraz 2 żołnierzy Armii Austriackiej -Pochowani zostali na cmentarzu mieszczącym się pomiędzy Grabownicą a Eustachowem – w Eustachowie Małym .
poniższe zdjęcie pobrane ze strony http://www.malogoszcz.republika.pl/
Ziemia wiele widziała przez wieki. W czasie powstania styczniowego na dębach rosnących na tej górce chłopi powiesili powstańców z oddziału Langiewicza, którzy wycofywali się po bitwie pod Małogoszczą. W czasie II wojny Niemcy przywozili tu pojedyncze osoby na rozstrzelanie.
Ta górka mimo, że taka mała, niepozorna nosi pamięć wielu wydarzeń .W czasie I wojny na niej znajdowała ię transzeja wojsk rosyjskich, do tej pory widać jej zarys,
(transzeja -wojsk. rów łączący różne urządzenia obronne, łączący w jeden system okopy, schrony)
kilka lat temu cmentarz ten był odnawiany przez oddział aktualnej niemieckiej armii -Bundeswehry to było to trochę niecodzienne – niemieccy żołnierze na polskiej ziemi – w celach zupełnie pokojowych i do tego jeszcze ochraniani przez polską żandarmerię .Jednak przecież i oni mieli kiedyś swoich krewnych ,byli czyimiś synami ,ojcami -wojna to cierpnienie -wszystkie strony ponoszą straty .
historią o Wojciechu Wawrzole podzielił sie M .Wawrzoła – zapisała Ania B.M
zdjęcie w znacznej części również przeszłane przez w/w
informacje wyryfikowałam korzystając z opisów w książce „Gmina Łopuszno -dawniej i dziś „wydanej w Kielcach 1998 wyd.GENS
Belscy -przodkowie ze świętokrzyskiego i małopolski
21.10.2015 to jeden z przełomowych dni dla poszukiwań przodków z lini Belskich
Dzięki udostępnieniu online przez Archiwum Narodowe w Krakowie -spisów ludności województwa krakowskiego z lat 1790-1791 udało mi się wczoraj potwierdzić fakt, że Belscy, którzy zamieszkiwali od początku wieku XIX parafie Łopuszno -jeszcze w roku 1791 mieszkali we wsi Górki (Górki Kościejowskie) /Racławice koło Miechowa
W spisie tym rodzina Belskich zapisana jest w Górkach zapisana w Młynie
Na miejscu pierwszym w Młynie zapisany jest Stanisław lat 31, Dorota żona jego lat 36, córka Helena lat 10, syn Jan lat 6, a także syn Filip lat 2.
Wieś Górka należała wtedy do Wielebnych P.P.Norbertynek Klasztoru Zwierzynieckiego pod Krakowem (wieś) Dzidziczna
Wieś w tym czasie liczyła 40 mężczyn, 41 kobiet, 23 dzieci płci męskiej i 18 dzieci płci żeńskiej.
Poza rodziną Stanisława Belskiego w spisach występuje również wdowa Justyna Belska komornica lat 41 mieszka wraz z 7 letnim synem Wojciechem.
Mieszkają w domu zagrodnika Mikołaja Łuszczyka pod numerem 4 w Dziemierzycach / Zdziemierzycach -wsi należącej do Tomasza Wilkońskiego Podkomorzego
miejsce zamieszkania Justyny Belskiej najprawodpodniej spokrewnionej z wyżej wymienionym Stanisławem Belskim
Przeglądając spisy ludności województwa krakowskiego z lat 1790-91 .II parafie powiatu proszowickiego na lit.P-Z
parafia Pałecznica
spisy urodzonych
1790 27 Października Katarzyna córka Wawrzyńca i Magdaleny Belskich wieś Solcza
1791 9 Luty Wincenty syn Krzysztofa i Agnieszki z Pamięcic
Pamięcice w spisie części Duchownej do Biskupstwa Krakowskiego należąca do Klucza Sieleckiego
spis sołtysów -jednym z nich jest
Krzysztof Belski lat 39
jego żona Agnieszka lat 26
syn Kacper lat 10
syn Michał lat 2
córka Marianna lat 8
córka Zofia lat 6
Małgorzata Belska -dziewka lat 18
Łukasz Belski -ojciec -wdowiec lat 64
parafia Zielenice wieś Przemęczany -dziedziczna -znalazłam kolejne wpisy wymienijące nazwisko Belski
Chałupa Kmieca 2 Kazimierz Belski kmieć lat 30
Regina żona lat 20
Marianna matka kmiecia lat 53
Barbara Belska lat 15
zabudowania dworskie
Małgorzata Bylska służąca lat 18
chałupa kmieca 4
gospodarz kmieć Jan Stępos
służący Ignacy Belski lat 30
W spisach w Wrócimowic znalazłam wpisy związane z Belskimi liczę, że kiedyś uda mi się połaczyć Stanisława Belskiego z Racławic /Górki z tymi z Wrócimowic wieś Kaczowice -niestety na razie brakuje dostępu do odpowiednich roczników ksiąg. Jedynym jak do tej pory śladem jest wpis z 1795 roku gdzie zapisano, że matką chrzestną Wawrzyńca Sałańskiego (syn Stanisława i Katarzyny ) zostaje Dorota Belska
spis pogrzebanych z Wrócimowic
wieś Kaczowice 18 maja 1790 pogrzebano Jana rok jeden syna Belskiego
w metrykach chrztów
z Kaczowic
4 stycznia 1791 Marianna córka Belska
Regestr ludności chrześcijan w parafii Wrócimowice
wieś Kaczowice Biskupia
Dom numer 1
sołtys Tomasz Belski lat 54
Franciszka żona jego lat 35
Walenty syn ich lat 8
Sanisław syn ich lat 6
Wieś Smoniowice -spis z 17 lutego 1791
w domu numer 3 wstępuje kmieć Tomasz Belski lat 22
mieszka z nim żona Helena lat 20
i Florian Belski służący lat 20
Trzydzieści lat poźniej Belscy pojawiają się w aktach parafii Łopuszno wsi Jedle
najkrótszą drogą musieli pokonać około 77 kilometrów
Pierwsza wzmianka o Belskich pojawia sie w parafi Łopuszno w 1820 13 Lutego -córka Stanisława i Doroty Marianna-bierze ślub z Janem Ptakiem -Marianna w akcie slubu była zapisana jako służąca w Antonielowie kolonii
1823 roku gdzie ślub bierze syn Stanisława i Doroty -Wojciech. Bierze sobie on za żone Katarzyne z Poddębniaków.
Pierwszym dzieckiem Wojciecha i Katarzyny jest
Marianna urodzona 28 .10.1824 roku we wsi Jedle dom 12
kolejno rodzą się:
Antoni 1827 -żona Emilia z Barczyńskich
Anastazja 1828-1830
Stanisław 1832-1841
Walenty 1834
Kajetan rok 1836 -zm 1837
Ludwik 1838 (jego pierwsza żona Jakubowska Marianna -druga Krawczyk Tekla -wdowa po Piotrowskim Wojciechu)
Marianna 1841 -wyszła za mąż za Wojciecha Sztandere -zmarła w roku 1884
Tekla 1844 -zm.1845
c.d.n.
Mój wpis na blogu o Tokarni -skansenie etnograficznym wsi kieleckiej czytaj tutaj
Mapa poszukiwań tutaj
Belscy w Łopusznie
Autor :
Ania B.M
- 1
- 2
- Następny →